BAŞIDAŞLI
1. несчастный, злосчастный;
2. горемыка;
sif. və is. dan. Bədbəxt, başıbəlalı, biçarə, yazıq, məzlum (bəzən qarğış, məzəmmət yerində işlənir)
Tam oxu »I прил. несчастный, злосчастный, жалкий, горемычный; Başıdaşlı yetimlər несчастные сироты II сущ. горемыка, мученик, мученица
Tam oxu »прил., сущ. рах. бедбахт, бахтсуз, айса, язух, мазлум (гагь-гагь къаргъишдин, туьнбуьгьдин чкадални лугьуда)
Tam oxu »BAŞIDAŞLI – XOŞBƏXT Ay başıdaşlı kişi, dinmə, uşaqdır, uşağım (M.Ə.Sabir); Xoşbəxt həyat onu sevindirirdi
Tam oxu »