BİHUŞDARI
[fars.] сущ. бейгьушардай (ксурдай, кьил-кьилелай ракъурдай) затӀ.
is. [fars.] Bihuş-edici (yuxuladıcı) maddə. Əyyarlar başladılar Dəmirçi oğlunun üstünə bihuşdarı səpməyə
Tam oxu »i. tib. narcosis, anaesthesia; ~ vermək to narcotize (d.), to give* narcosis (d.)
Tam oxu »tib. 1) is. somnifère m, soporitif m, soporifique m ; narcotique m, narcose f ; 2) sif. somnifère, soporiti||f, -ve, soporifique ; ~ vermək narcotiser
Tam oxu »Bizdə narkoz (bu, nərgiz sözü ilə qohumdur) əvəzinə son vaxtlara qədər bihuşdarı sözü işlədilirdi. Söz fars mənşəlidir: bi –huş –daru
Tam oxu »