biməna
BİMƏ’NA f. və ə. mənasız
biməna bax mənasız 1
I прил. бессмысленный, абсурдный II нареч. бессмысленно, абсурдно
sif. absurde, denué, -e de sens, stupide
sif. və zərf [fars. bi… və ər. məna] Mənasız. Biməna söz. Biməna söhbət. – [Ağa Kərim xan:] …Bu sözləri nə üçün biməna danışırsan? N