BOYNUBURUQ
1. прил. рах. мазлум, бейкеф, язух, фагъир; етим; 2. нареч. гардан кӀирна, язухдаказ, фагъирдаказ.
sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim. // zərf Yazıq-yazıq, fağır-fağır. Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi
Tam oxu »I. s. məc. pitiful, pitiable, oor, wretched, miserable II. z. pitifully, pitiably, miserably; ~ qalmaq to be* in a hopeless / desperate situation; ~ q
Tam oxu »BOYNUBURUQ – ZALIM Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi (Q.Zakir); Ey zalım xan! Zalım xan! Sən qorxub öz canından; Yurdu versən
Tam oxu »