DEYİN²
сущ. нугъ. веси, весият, эхиримжи гаф.
dan. bax deyə. [Güləsər] Ağzın isti yerdədi deyin, ərə getmək sənə asan gəlir. İ.Şıxlı
Tam oxu »I (Basarkeçər, Bərdə, Qazax) borc. – Bu mənim boynumda deyindi (Bərdə); – Mənim ona deyinim yoxdu (Qazax); – Bir deyin də qoydun mə:m boynuma (Basarke
Tam oxu »Borc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirqapı Dərbənddə Ərəb paşanın qızı Möminə xanım boynuma deyin salıb, gərək gedəm onu gətirəm
Tam oxu »