ALLAHSIZ
прил. безбожный:
1. не признающий Бога
2. бессовестный, нечестный
II
сущ. безбожник, безбожница; атеист, атеистка
sif. və is. 1. Allaha, dini etiqadlara inanmayan, dinsiz. Allahsızlar cəmiyyəti. 2. məc. dan. İnsafsız, zalım, amansız (bəzən zarafat, bəzən də töhmət
Tam oxu »I. i. atheist II. s. godless, ungodly; (məc.) shameless, dishonest, bold III. z. godlessly, in a godless manner; (məc
Tam oxu »прил., сущ. 1. аллагьсуз, аллагь авачир, Аллагьдал, диндал чӀалахъ тушир(ди), динсуз; 2. пер. инсафсуз, залум, амансуз
Tam oxu »1. ALLAHSIZ (Allaha, dinə inanmayan şəxs) ...Bu adam kafir və allahsız idi (Anar); ATEİST Əlbəttə, Nəsimi bizim anlamda ateist deyildi [düşmənləri onu
Tam oxu »is. 1) athée m ; homme m sans religion ; incroyant m ; sceptique m ; 2) məc. dur,-e adj ; cruel, -le adj ; sans-cœur
Tam oxu »