1. Uzanmış və ya əyilmiş vəziyyətini dəyişib ayaq üstə durmaq və ya oturmaq, yerindən qalxmaq.
[Məmməd] Züleyxa və Balaxanım adını eşidər-eşitməz, papirosları yerdə qoyub dikəldi.
2. Qalxmaq, başıyuxarı getmək. Atlılar başıyuxarı dikəldilər.
3. Yuxarı qalxmaq, çıxmaq.
Xudayar bəyin burnunun yuxarı tərəfindən bir sümük dikəlib.
4. məc. Düzəlmək, qurulmaq, bərqərar olmaq.
[Salman:] Rəhim qardaş, deyəsən, Bakıda təzə hökumət dikəlib, müsavat yıxıldı.