bir şeyx və ya mürşidin rəyasəti altında olan dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer; təkyə
1. İslamiyyətdə: Əli ibn Əbu Talibin tərəfdarları ilə Müaviyənin tərəfdarları arasında mübarizənin gedişində yaranmış, Əli şiələrindən ayrılmış, ən er
xaricilərin təlimi.
dini təsəvvürlərə görə fövqəladə, ilahi qüvvələrin təsiri ilə törəyən və insanda heyrət doğuran şey, hadisə; möcüzə
bax xariqüladə.
qeyriadi, xariqələrlə dolu, xariqəli, möcüzəli, fövqəladə.
son(uncu) peyğəmbər (Məhəmməd peyğəmbərə işarədir).
birinə xoşbəxtlik, uğur diləyi arzulama.
ölmüş adamın xatirəsinə verilən yemək, ehsan.
insanların xeyirlisi (Məhəmməd peyğəmbərə verilən adlardan biri).
1. İslamiyyətdə: Məhəmməd peyğəmbəri əvəz edən və erkən islamiyyətdə müsəlman icmasının başçısı; 2. Molla məktəblərində molla köməkçisi, şagird
bax xilafət.
Allah bəndələri; xalq, camaat.
xəlvətxana, sufi zahidlərinin ibadət üçün çəkildikləri tənha yer.
sufilərin, zahidlərin qırx gün ibadətlə məşğul olmaları.
orta əsrlərdə İranda yaranmış sufi təriqəti.
orta əsrlərdə islam dövlətlərində müsəlman olmayan əhalidən alınan vergi, torpaq vergisi.
məsciddə cümə namazından qabaq minbərə çıxıb xütbə oxuyan din xadimi.
xətibin işi, xətib vəzifəsi, xitabət.
xitam vermə, Quranın oxunub başa çatdırılması.
xəttabiyə (bax) məzhəbinin tərəfdarları.
qatı şiə məzhəbinin adı.
şam namazından sonra qılınan namaz.
ərəb xəlifələrinin hakimiyyəti, xəlifəlik.
axirətdən əvvəl yer üzündə Allahın minillik hökmranlığının bərqərar olacağını təlqin edən dini təlim, nəzəriyyə
dərviş üst paltarı.
1. xirqə geyən dərviş; 2. məc. dərviş, zahid.
pravoslavlıqda və katolosizmdə ruhanilik rütbəsinə (diakon, keşiş və s. ) yüksəldilmə ayini.
bir şəxsə və camaata müraciətlə deyilən sözlər; müraciət.
müraciətlə.
1. xətiblik, məsciddə xütbə söyləmə; 2. aydın və səlis nitq söyləmə.
XX əsrin əvvəllərində Rusiyada mistik xristian təriqətlərindən birinin adı.
XVII əsrin axırlarında töycü verən kəndlilər içərisində meydana gəlmiş təriqət.
keçmişdə mədrəsədə təhsil alıb başına sarıq sarıyan, cübbə geyən adam və ya din xadimi, müəllim.
1. xristian dininə mənsub adam, xaçpərəst; 2. Xristian dini.
xristian dini qəbul etdirilmək.
xristianlığı yaymaq, xristian olmayan xalqları xristian etmək, xaçpərəstliyi qəbul etdirmək.
xristian dinini qəbul etmək, dönüb xristian (xaçpərəst) olmaq.
eramızın I əsrində meydana gəlmiş din; xristian dininə mənsubluq; xaçpərəstlik.
Allah, tanrı, xudavənd.
Allahverən, Allah vergisi.
Allah vermiş, xuda vermiş.
bir – birindən ayrılarkən «Allah saxlasın», «Allah hifz eləsin» mənalarında işlədilən söz.
«Allah eləməsin», «İraq olsun» mənalarında işlənir.
bax allahpərəst.
bax allahpərəstlik.
bax Xuda.
Ay Allah! Pərvərdigara! Xudaya!
Allah (dünyanın Allahı, dünyanın ağası).
bax xudavənda.