monastır, kilsə.
zərdüştilərin və atəşpərəstlərin ibadət yeri.
ibtidai dini məktəb, mədrəsə.
1. dini etiqada görə qiyamət gününə, yəni həzrəti 12-ci imamın zühuruna yaxın çox nəhəng uzunqulağa minib zühur edərək adamları dindən uzaqlaşdıracaq
axirətə inanmayıb hər şeyin bu dünyada olduğunu iddia edən adam, ateist, allahsız.
dərviş və zahidlərin geydikləri köhnə paltar.
cəhənnəmin dibi, cəhənnəmin ən aşağı qatı.
1. qapı və meydançalarda gəzərək dini hekayələr danışmaqla və müxtəlif oyunlar göstərməklə pul qazanan adamlar; 2
dərviş sənəti, dərviş peşəsi.
bax əmmamə.
namazdan, Quranı ələ alıb oxumazdan əvvəl əli, qolu, üzü yuma və ayaqların üstünə su çəkmə.
dəstəmazı icra edərək yuyunmaq.
dəstəmaz almış adam.
zərdüştilərin baş kahini. -monastır, məbəd.
1. monastır sakinləri; 2. bir yerdə yaşayan, sakin olan.
xariqüladə qüvvələrə və varlıqlara inanmağa əsaslanan dünyagörüşün, əsəvvürlərin məcmusu.
din, məzhəb.
bax dinpərvər.
bax dinpərvərlik.
Allahın varlığına inanan və mənsub olduğu dinin ehkamlarına ciddi surətdə əməl edən adam; dinçi, mömin
Allaha və dinə inanma, dini ehkamları yerinə yetirmə.
eyni dinə mənsub olan adamlar, bir dindən olanlar.
eyni dinə mənsub olma.
dinə aid olan, dinlə əlaqədar olan.
din tərəfdarı, dini müdafiə edən, dinçi, dinpərəst.
dinə inanma, din tərəfdarı olma, dinpərəstlik, dinçilik.
heç bir dinə inanmayan, kafir, bidin, bidiyanət.
heç bir dinə inanmama, heç bir dinə mənsub olmama, bidinlik.
ərəblərin dini; ərəb dini.
dinçilik, dindarlıq; din və iman.
dindar.
dinin ehkamını tamamilə gözləyən adam.
qanbahası (islam hüququna görə ölüm və xəsarət yetirməkdə günahı olan adamın ödəməli olduğu məbləğ, pul)
dini nəzəriyyənin əsas qanunu; ehkam.
ehkama, doqmaya aid olan; doqmatizm tərəfdarı.
ehkamlara əsaslanan qeyri-tənqidi təfəkkür; ehkamçılıq; hər şeyi ehkam kimi qəbul etmə.
qədim keltlərdə: kahin.
qədim keltlərin dini.
dini təriqət, ismailizmin bir qolu (Şeyx Məhəmməd Drəzinin adı ilə bağlıdır).
1. adamların bir mətləblə Allaha və müqəddəs şəxslərə etdiyi müraciət, yaxud da ibadət zamanı zikr etdikləri sözlər; ibadət; vird; 2
Allaha yalvarmaq , iltimas etmək.
bax dua.
dua edən adam, birinə səadət və xoşbəxtlik arzu edən adam, duagu.
bax duaçı.
bir kəsə dua oxumaq, dualama mərasimini icra etmək.
üzərində dualama mərasimi icra edilmək.
başqası vasitəsilə dualanma mərasimini icra etdirmək.
dua yazmaqla məşğul olan adam.