dindar, təmiz dinli mömin.
etiqadı təmiz.
təmizlik, müqəddəslik.
bütpərəstlik.
çoxyaruslu budda məbədi.
üzərində İsanın (ə) və Allah anasının təsvirləri olan dairəvi kiçik ikonalar, şəkillər; bəzəkli xaç (bu xaçı və şəkilləri keşişlər boyunlarına taxırla
pravoslav ölü duası, cənazə duası.
islamın yayıldığı ölkələrdə (XIX əsrin sonu) meydana gəlmiş dini-siyasi hərəkat (cərəyan).
panteizm təliminin tərəfdarı.
Allahı təbiətlə (aləmlə) eyniləşdirən və təbiəti Allahın təcəssümü sayan dini-fəlsəfi dünyagörüşü, fəlsəfi təlim
1. qədim yunanlarda və romalılarda: bütün allahların şərəfinə tikilmiş məbəd; 2.hər hansı bir çoxallahlı dinin bütün allahları
Roma katolik kilsəsinin başçısı, ali rəhbəri.
katolik kilsəsinin ali rəhbərlərinin təsisatı.
papizm tərəfdarı.
Roma papasına siyasi hakimiyyət verilməsini təbliğ edən cərəyan.
qədim rus və slavyan dini kitablarının adı.
hədis, Əhdiətiq kitabından bir parça.
zahid, abid.
1. ibadətlə məşğul olan; zahid; 2. Allahdan qorxaraq günah iş tutmayan.
bax zərdüştilik.
1. xristianlarda və yəhudilərdə xristianlığın banisi İsanın (ə) «möcüzəli qaydada dirilməsi» günü kimi qeyd olunan xristian bayramı (yəhudilər İsanı b
Pasxa bayramının hər il hansı günə düşməsini göstərən cədvəl.
protestant keşişi.
katolik keşişi, katolik rahibi.
monastır rahiblərinin həyatını təsvir edən dini kitab.
bir sıra xristian kilsəsində ali iyerarxların ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan şəxs; pravoslav kilsəsi başçısı
patriarxın idarə etdiyi kilsə.
patriarxa tabe olan kilsə dairəsi.
kilsə ataları tərəfindən II – VIII əsrlərdə yaradılmış xristian dini fəlsəfəsə (doqmatik fəlsəfə).
1. minbərin aşağı pilləsi (ayağı); 2. minbərin ayağında oxunan kiçikhəcmli dini şeir.
qədim Yunanıstanda: Allah şərəfinə və ya müharibəyə həsr olunmuş himn.
Allahın əmrlərini xəbər verən və şərh edən şəxs, nəbi; rəsul, müqəddəs adam.
nəbilik, rəsulluq, risalət.
qida və yeməklə əlaqədar müəyyən edilən bir neçə qadağanlar və məhdudiyyət; yemək rejimi.
Məhəmməd peyğəmbərin əlinə işarə.
bax hicab.
bax pərəstişkar.
sitayiş etmə, ibadət etmə, səcdə etmə.
sitayiş etmək, səcdə etmək.
pərəstiş edən, sitayiş edən, səcdə edən, pərəstar.
oda sitayiş edən; atəşpərəst.
dini əsatirdə: gözəl bir qadın surətində sehrbaz; gözəl qadın; ilahə (yunanlarda).
pəri balası, pəridən doğulmuş.
Allah.
Ey Allah! İlahi!
1. ibadət, sitayiş edilən ocaq; 2. təriqət başçısı, sufi rəhbəri.
məsciddə namaz qılanların qabağında duraraq namaz mərasimini idarə edən ruhani, din xadimi.
piyetizm tərəfdarı.
XVII əsrdə Almaniyada protestantlar arasında meydana gəlmiş dini cərəyan.
bir çox allahlara inanan adam.