bax həvarilər.
Müqəddəs sayılan şəxslərin adlarının əvvəlinə gətirilərək təzim və ehtiram bildirən söz; cənab.
1. İslam dinində: yad kişilərə görünməmək üçün qadınların üzünü örtməsi; 2. çadra, çarşab; pərdə, örtük, müsəlman qadın geyimi
Quran surələrindən birnin adı (« ayrılıq», «maneə» deməkdir).
bax hücrə.
bax hicri.
Məhəmməd peyğəmbərin Məkkədən Mədinəyə köçməsi, hicrət (16 iyul 622-ci il. Müsəlman tarixi də bu aydan başlanır)
İslam dininə görə doğru yol, haqq yolu.
peyğəmbərlik; Quranı oxuyub düzgün başa düşmə və oxunanlardan düzgün nəticə çıxarma.
hazırda Hindistanda geniş yayılmış din.
1. haramlıq; 2. hörmət, şərəf.
Quranın 60 bölməsindən hər birinə verilən ad (qism, dəstə, firqə (partiya) deməkdir); tərəfdarlar.
1. mədrəsələrdə, mollaxanalarda quru mürəkkəb lüləsi; 2. qutu, sandıq.
dinə görə cənnətdə olan gözəl qızlar.
İslamiyyətdən əvvəl Kəbədə olan bir bütün adı.
cəmdə hacılar (həcc ziyarətində olmuş adamlar).
Allahın insanlar üçün «dəlili», « sübutu»; Əli əleyhissəlamın nəslindən gözlənilən imam.
1. məscid, mədrəsə və karvansalarda kiçik otaq; 2. ümumiyyətlə, kiçik otaq.
Quran surələrindən birinin adı. (“otaqlar” deməkdir)
1. həqiqət yolu; 2. düz və geniş yol.
Allahın qoyduğu hədlər; onun buyurduqları.
Tanrı sifətinin bədəndə təzahürü; Allahın guya insan bədənində hülul etməsi, bədənə daxil olması.
cənnət quşu, dövlət quşu.
Quran surələrindən birinin adı (« ara qızışdıran» deməkdir).
hürufilik təriqətinin tərəfdarı.
XIV əsrdə Azərbaycanda meydana gəlmiş Quranın hərflərindən bir sıra məna və hökmlər çıxaran təriqət.
dinin qılıncı.
cəhənnəmin 2-ci təbəqəsi (məhvedici xanə adlanır).
ölülərin basdırıldığı yer; qəbir.
qəflət yuxusu.
yatmış, yatan.
qəflət yuxusuna getmişlər.
Xristianların rəmzi sayılan və birbirini perpendikulyar olaraq qət edən iki mildən ibarət olan sitayiş obyekti; xristian simvolu
İsanın kilsə aləminə daxil edilməsini ifadə edən ayin; xristianlaşdırma, xristian etmə.
xaç suyuna salma (xristian dini mərasimlərindən birinin adı).
bax xristian.
bax xristianlıq.
bax ravvin.
bax ravvinlik.
Yaradan, xəlq edən, Allah.
bircə yaradan; tək Allah.
bir şeyx və ya mürşidin rəyasəti altında olan dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer; təkyə
1. İslamiyyətdə: Əli ibn Əbu Talibin tərəfdarları ilə Müaviyənin tərəfdarları arasında mübarizənin gedişində yaranmış, Əli şiələrindən ayrılmış, ən er
xaricilərin təlimi.
dini təsəvvürlərə görə fövqəladə, ilahi qüvvələrin təsiri ilə törəyən və insanda heyrət doğuran şey, hadisə; möcüzə
bax xariqüladə.
qeyriadi, xariqələrlə dolu, xariqəli, möcüzəli, fövqəladə.
son(uncu) peyğəmbər (Məhəmməd peyğəmbərə işarədir).
birinə xoşbəxtlik, uğur diləyi arzulama.
ölmüş adamın xatirəsinə verilən yemək, ehsan.