şiələrə verilən adlardan biri.
əhli-sünnə məzhəbindən fərqli olan məzhəb.
monastırda yaşayaraq tərki-dünya həyat keçirməyi əhd etmiş adam; tərki-dünya həyat keçirən.
rahibin yaşayış tərzi, rahib olma.
hicri-qəməri ərəb təqviminin doqquzuncu ayı; orucluq ayı; 12 ayın sultanı.
imanda möhkəm olanlar.
XVII əsrin ortalarında Rusiyada bir sıra təriqətlərin əmələ gəlməsilə nəticələnən dini hərəkat.
1. Quranın bir hissəsi; müəyyən vaxtlarda oxunan dualar; 2. təriqət başçısının müridə verdiyi göstəriş
yəhudilərin dini-həyati əxlaqına başçılıq edən din xadimi; yəhudiçilikdə ayin xidmətçisi; yəhudi ruhanisi, xaxam
xaxamlıq.
XVI əsrdə Qərbi Avropada: katolik kilsəsinə papa hakimiyyətinə qarşı dini mübarizə şəklində cərəyan edən feodalizmə qarşı ictimai-siyasi və ideoloji h
kalvinist kilsəsinin tərəfdarları.
kilsədə xor rəhbəri.
1. katoliklərdə: ölü duası. 2. matəm musiqisi.
Britaniyada rahib Relaqiusun ardıcılları.
dinin düşməkdə olan nüfuzunu möhkəmləndirməyə cəhd edən dini hərəkat.
bax Allah.
Allaha məxsus; özünü Allahın ixtiyarına verən.
böyük Allah, cəlallı Allah.
böyük olan Allah
1. iki dünyanın ağası; 2. məc. Allah.
Allaha müraciətlə işlədilən «bizim Allahımız» ifadəsi.
öləndən sonra həyata qayıtma.
Quran surələrindən birinin adı («ildırım», «göy qurşağı» deməkdir).
Məhəmməd peyğəmbərin göylərə merac etməsində onun mindiyi nurdan olan pilləkənin adı.
Həzrəti Əminənin Məhəmməd peyğəmbərə hamilə olduğunu bildirən gecə.
Allahın gözəl adlarından biri.
üzərinə kitab-dəftər qoyub oxuyub-yazmaq üçün açılıb-örtülən alçaq, kiçik miz.
1. rəhmli, mehriban, şəfqətli; 2. Quran surələrindən birinin adı; 3. Allahın gözəl adlarından biri.
1. mərhəmət, yazığı gəlmə.; 2. Allahın ölülərə rəhm edib günahlarını bağışlaması. (Allah rəhmət eləsin – yəni Allah rəhm edib günahlarını bağışlasın)
bir qiraət (namazın bir hıssəsi; həmd və ixlas surəsini oxuma), bir rüku və iki səcdə bir rəkət adlanır
bax ramazan.
peyğəmbərlik.
qiyamət günü (ölülərin dirilib qalxması).
elçi, peyğəmbər; mələk.
bax peyğəmbərlik.
Allahın elçisi, rəsulu.
doğru yol gedən, nicat yolu işləyən.
1. ruzi verən; 2. məc. Allah.
möhkəmləndirilmiş monastır, zaviyə; karvansara tipli sufi ibadətgahı.
dini etiqada görə gözəgörünməz adamlar (müqəddəs, ilahi şəxsiyyətlər).
qiyamət günündən qabaq on ikinci imamın (ə) zühurunda ölülərin dirilib təzədən qayıtması.
dərvişlərin çiyinlərinə atdıqları yun qumaş, parça, plaş; ziyarət paltarının sol çiynindən kürəyə və sinəyə salınan üst hissəsi
dində dönüklük, mürtədlik.
elmə, fənnə və dini məsələlərə aid kitabça.
behişt bağı.
1. İslamda: cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələk; 2. məc. behişt.
yeri cənnət olan, behiştlik.
sentyabrın əvvəllərində keçirilən yəhudi bayramlarından biri.