DƏM-DƏSGAH
сущ. 1. дем-тескягь, межлис, мярекат, чӀехи мугьманвал ва мс.; 2. са кар авун патал туькӀуьрнавай ва я лазим тир затӀар.
is. 1. Təntənə, büsat, böyük qonaqlıq, məclis və s. [Qələndər:] Bunu, bu dəm-dəsgahı ki başlayırıq ha, mən yatsam, yuxumda da görə bilməzdim
Tam oxu »сущ. 1. роскошь: 1) красота, пышность, яркость чего-л., рассчитанная на эффект 2) излишества в жизненных удобствах 2
Tam oxu »fars. dəstgah Cah-cəlal, dəbdəbə, təntənə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bolu bəy dəm-dəsgahla çıxdı
Tam oxu »