DƏRRAKƏLİ
прил. акьуллу, фагьумлу, акьул (мукьуф, кьатӀунар) авай; макь авай, макьу.
sif. Dərrakəsi olan; ağıllı, düşüncəli, anlaqlı. O oğlan yaşda səndən kiçikdir, amma qat-qat dərrakəlidir
Tam oxu »прил. умный, разумный, рассудительный; разг. с головой. Dərrakəli oğlan умный мальчик, dərrakəli hərəkət разумный поступок
Tam oxu »sif. intelligent, -e, sensé, -e, raisonnable, plein, -e de bon sens, judicieu//x, -se
Tam oxu »DƏRRAKƏLİ – BALQABAQ Geniş ürəkli, dərrakəli, xeyirxah şəxs belə əhəmiyyətdən və minnətdarlıqdan istisna olunur (M
Tam oxu »