1. sif. Bir yerin bütün camaatına, elinə məxsus olan, bütün xalqa aid olan; ictimai, ümumi. Ellik bağ
Полностью »разг. I сущ. вся общественность, все. Ellik işləyirlər все работают, ellik yerbəyerdən qalxdılar все поднялись II прил
Полностью »1. прил. элдин; са чкадин вири элдиз (жемятдиз, халкьдиз) талукь (махсус) тир; умуми, виридан; ellik bayram элдин сувар; elllik yol элдин рехъ; 2
Полностью »I (Salyan) bütünlüklə, tamamilə. – Bağımızın elligin yığasan, on eşig <yeşik> üzüm olmaz II (Salyan) el
Полностью »