[ yun. elleipsis – qüsur]
1. riyaz. Konus, ya silindrin müstəvi ilə kəsişməsindən hasil olan qapalı əyri xətt.
// Bir cismin bu qapalı əyri xətti xatırladan çevrəsi.
2. dilç. Cümlədə, asanlıqla anlaşılan sözün buraxılmasından ibarət ritorik üsul.
Ellipsis
Ellipsis — sözlərin və ya şəkilçilərin ixtisarı.
Ellipsisdən adətən şeirdə qafiyə yaratmaq, mətni daha intonasiyalı etmək üçün istifadə olunur. Həmçinin ellipsis bədii üslubun göstəricilərindən biridir.
== İstinadlar ==
== Mənbə ==
Ágel, V., Ludwig Eichinger, Hans-Werner Eroms, Peter Hellwig, Hans Heringer, and Hennig Lobin (eds.) 2003/6. Dependency and Valency: An international handbook of contemporary research. Berlin: Walter de Gruyter.
Johnson, Kyle 2001. What VP ellipsis can do, and what it can’t, but not why. In The handbook of contemporary syntactic theory, ed. Mark Baltin and Chris Collins, 439–479.