ETİBARSIZ (etibarı olmayan) Etibarı kəsib etibarsız yar; Əl qaldırıb özgə yarə yalvarır (“Lətif şah”); BİETİBAR [Nisə xanım:] Bəs olsa da, amma bietibardır.. (M.F.Axundzadə); İPİQIRIQ (dan.) Sən demə iyrəncmiş ipiqırığın; Elə tərifi də tənqidi qədər (X.Rza); ZATIQIRIQ Teyyub: Zatıqırıq imiş də. Xətir-hörmət bilən, böyük-kiçik tanıyan deyilmiş (Anar); KƏMETİBAR, VƏFASIZ (bax).
прил. ихтибарсуз (1. ихтибар алачир; ихтибарвал ийиз тежер; ихтибар амачир; // etibarsız çıxmaq ихтибарсуз акъатун, гайи гафунал акъваз тавун, вафасуз
Полностью »sif. 1) mal fondé,-e ; 2) peu sûr,-e, sur qui on ne peut pas compter ; ~ mənbə source f peu sûre ; ~ dost ami m infidèle ; ~ ər (arvad) mari m (femme
Полностью »s. 1. unreliable; ~ mənbə unreliable source; 2. disloyal, unfaithful; ~ dost disloyal / unfaithful friend; ~ ər (arvad) unfaithful husband (wife); ~ ç
Полностью »прил. 1. ненадёжный: 1) такой, на которого нельзя положиться, которому нельзя доверять. Etibarsız adam ненадёжный человек 2) вызывающий опасения относ
Полностью »sif. 1. Etibarı olmayan. Etibarsız yoldaş. Etibarsız dost. – Etibarı kəsib, etibarsız yar; Əl qaldırıb, özgə yara yalvarar
Полностью »1. ненадежный; 2. не заслуживающий доверия, неблагонадежный; 3. непрочный, неустойчивый;
Полностью »