FASİQ
[ər.] сущ. фасикь (1. гунагь тир (чӀуру) краралди машгъул тир кас; динсуз; 2. фитнечи, буьгьтенчи, араяр акадардайди).
is. [ər.] 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. [Quşbazoğlunun] Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi
Tam oxu »I прил. 1. неверующий 2. безнравственный II сущ. 1. грешник(-ца) 2. распутник(-ца), развратник(-ца)
Tam oxu »\ – imanlı adamın kafirliyi. Yəni küfür və iman arasında olan şəxs. Bəzi məzhəblərə görə, fasiq olan kəs tövbə etmədən ölərsə, əbədi olaraq cəhənnəm
Tam oxu »