fırlı
прил. 1. тӀур алай (кил. fır 1); 2. мандав(ар) алай.
sif. couvert, -e de bosses ; loupeu//x, -se ; avec le cône
s. knobbly, knobby; (i.s.) with a knob; ucu ~ ağac a stick with a knob on the end
çibanlı — urlu — yaralı — irinli
sif. 1. Fırı olan (bax fır 1-ci mənada). Fırlı ağac. 2. Hörgüclü, güvənli