gözükölgəli
прил., нареч. айиб (нукьсан) квай, мез куьруь.
sif. coupable de qch ; ~ olmaq être fauti||f, -ve envers qn
s. sinful; guilty; ~ olmaq to be* sinful / guilty
прил. виноватый, провинившийся в чём-л. перед кем-л
sif. və zərf Birinin yanında eybi, qüsuru, nöqsanı olan, dili qısa olan. Gözükölgəli adam. – [Leylək] …ağasının müqabilində gözükölgəli olmamağa çalış