HÖCƏTLƏŞMƏK

глаг.
1. спорить друг с другом. Ər-arvad höcətləşirdilər муж с женой спорили; bizimlə höcətləşmə с нами не спорь
2. становиться, стать упрямым. Uşaq getdikcə höcətləşir ребёнок чем дальше, тем больше становится упрямым
3. упрямиться, упрямствовать. Höcətləşmək lazım deyil не надо упрямствовать
HÖCƏTLƏŞMƏ
HÖCƏTLİ

Digər lüğətlərdə