HARAYLAMAQ
гл. 1. гьарайна эверун, ван алаз эверун; 2. пер. ван алаз, аваздалди кӀелун (лугьун).
f. 1. Qışqıraraq çağırmaq, səsləyib çağırmaq. Ana vətən harayladı; Dar günündə övladını. N.Rəfibəyli
Tam oxu »глаг. 1. аукать (кричать “ау!”) 2. кричать, звать. Köməyə haraylamaq звать на помощь 3. перен. громко петь
Tam oxu »