HARAYLAMAQ
гл. 1. гьарайна эверун, ван алаз эверун; 2. пер. ван алаз, аваздалди кӀелун (лугьун).
глаг. 1. аукать (кричать “ау!”) 2. кричать, звать. Köməyə haraylamaq звать на помощь 3. перен. громко петь
Tam oxu »f. 1. Qışqıraraq çağırmaq, səsləyib çağırmaq. Ana vətən harayladı; Dar günündə övladını. N.Rəfibəyli
Tam oxu »