sif. Heysiyyəti, mənliyi olmayan; şərəfsiz, alçaq. [Fərman] Mələyin … heysiyyətsiz bir adam olduğunu düşündü
heysiyyətsiz
namussuz — vicdansız — şərəfsiz
namussuz — vicdansız — mədəniyyətsiz
ləyaqətsiz — məziyyətsiz
прил. ягь авачир, ягьсуз, шерефсуз, усал, алчах.