HÖCƏT

[ər.] гьуьжет (1. сущ. вичи лагьайдалай, вичин амалдилай, хесетдилай гъил къачун тавун; инад, инадкарвал, терсвал; höcət etmək гьуьжет авун, вичин терсвилелай гъил къачун тавун, гьуьжетун; 2. дяве, сада-сад къажун, акъажунар, чуьруькар; 3. прил. гьуьжет ийидай, терс, терсе, инадкар, бягьсеб, гьуьжетчи); ** höcəti kəsmək гьуьжет атӀун, гьуьжет акъвазарун, гьуьжет алай кар гьялун.