HƏRBƏ
[ər.] сущ. куьгьн. 1. куьруь жида, гъвечӀи жида; 2. кичӀерар гун, къургъар, гьелягъар; hərbə gəlmək кил. hərbələmək.
is. [ər.] köhn. 1. Qısa süngü, balaca nizə. 2. Hədə-qorxu, hərbə-zorba. Yağı düşmənin hərbəsi; Qaçırtmaz meydandan məni
Tam oxu »сущ. 1. дротик (короткое метательное копье) 2. разг. угроза. Düşmənin hərbəsi угрозы врага; hərbə gəlmək угрожать
Tam oxu »