İSTİQAMƏTVERİCİ
прил. 1. рехъ къалурдай; 2. пер. рехъ къалурдай, регьбер.
I прил. 1. направляющий (придающий движению определенное направление). İstiqamətverici qüvvə направляющая сила, istiqamətverici qurğular направляющие
Tam oxu »sif. 1. İstiqamət verən, yönəldici. İstiqamətverici qüvvə. 2. məc. Yol göstərən, istiqamət verən, rəhbər, təşkilatçı
Tam oxu »