sif. pointu, -e ; aiguisé, -e ; effilé, -e ; ~ bıçaq couteau m pointu
1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici
Полностью »1 I прил. острый: 1. имеющий хорошо колющий конец. İti dişlər острые зубы, iti ox острая стрела, iti tikan острая колючка 2
Полностью »I. s. 1. sharp, acute; keen; ~ bıçaq sharp knife; ~ göz sharp / keen eyesight; ~ dil sharp tongue; 2
Полностью »прил., нареч. 1. хци (мес. чукӀул, гапур); iti qılınc хци тур; 2. кӀуф хци, кӀуф алай, кӀвенкӀ алай (мес
Полностью »1. İTİ (itilənmiş) [Nizami:] Qılınc iti olmalıdır, lakin ehsan verdiyin dirhəmlərin şəfəqi qılıncların şəfəqindən də parlaq olmalıdır (M
Полностью »Bu sifət “kəsmək” mənasını verən itmək (ötmək) feilindən əmələ gəlib. Əvvəlcə ötü kimi olub, sonra iti şəklinə düşüb, yitik, yiti formaları da mövcud
Полностью »İTİ – KÜT Qılıncdan itidir qələmin, sözün... (S.Rüstəm); O indi aciz və küt bir mətbəx bıçağı deyil, sınaqlardan çıxmış kəsərli bir qılınc idi (Mir Cə
Полностью »