sif. pointu, -e ; aiguisé, -e ; effilé, -e ; ~ bıçaq couteau m pointu
1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici
Tam oxu »1 I прил. острый: 1. имеющий хорошо колющий конец. İti dişlər острые зубы, iti ox острая стрела, iti tikan острая колючка 2
Tam oxu »I. s. 1. sharp, acute; keen; ~ bıçaq sharp knife; ~ göz sharp / keen eyesight; ~ dil sharp tongue; 2
Tam oxu »прил., нареч. 1. хци (мес. чукӀул, гапур); iti qılınc хци тур; 2. кӀуф хци, кӀуф алай, кӀвенкӀ алай (мес
Tam oxu »1. İTİ (itilənmiş) [Nizami:] Qılınc iti olmalıdır, lakin ehsan verdiyin dirhəmlərin şəfəqi qılıncların şəfəqindən də parlaq olmalıdır (M
Tam oxu »Bu sifət “kəsmək” mənasını verən itmək (ötmək) feilindən əmələ gəlib. Əvvəlcə ötü kimi olub, sonra iti şəklinə düşüb, yitik, yiti formaları da mövcud
Tam oxu »İTİ – KÜT Qılıncdan itidir qələmin, sözün... (S.Rüstəm); O indi aciz və küt bir mətbəx bıçağı deyil, sınaqlardan çıxmış kəsərli bir qılınc idi (Mir Cə
Tam oxu »