глаг.
1. толкать, толкнуть:
1) касаться, коснуться кого-л. коротким резким движением, толчком. Sinəsindən itələmək толкать в грудь, ayağı ilə itələmək толкать ногой, suya itələmək толкнуть в воду, bir-birini itələmək толкать друг друга
2) толчком заставлять идти куда-л. или двигать, перемещать в каком-л. направлении. Qapını itələmək толкнуть дверь, kənara itələmək толкнуть в сторону, qabağa itələmək толкать вперед, dala itələmək толкать назад
3) разг. перен. побуждать кого-л. к чему-л. . Ciyinayətə itələmək kimi толкать на преступление
4) спорт. держа на уровне плеч, кидать вперед с толчка (о ядре)
2. вталкивать, втолкнуть (толкнув, заставить войти куда-л. , толчком вдвинуть куда-л. ; itələyib çıxartmaq kimi, nəyi выталкивать, вытолкнуть кого, что; içəriyə (araya, ortaya) itələmək kimi, nəyi кого, что проталкивать, протолкнуть куда ; geri itələmək отталкивать, оттолкнуть; qabağa itələmək kimi, nəyi подталкивать, подтолкнуть кого, что
◊ kimi itələyib yerində oturub вылитый кто , копия чья . Atasını itələyib yerində oturub он вылитый отец