is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı
Полностью »I сущ. 1. свет: 1) лучистая энергия, воспринимаемая зрением, делающая видимым окружающий мир. Ay işığı лунный свет, fənər işığı свет фонаря, günəş işı
Полностью »I. i. light; gündüz işığı daylight; günəş işığı sunlight; ay işığı moonlight; ~da by the light; şam işığında by the light of a candle, by candlelight;
Полностью »İŞIQ Baxışın qəlbimə işıq, nur çilər; Onunla dünyanı ağıl dərk edər (M.Ş.Vazeh); NUR Yavaş-yavaş o dərədən aydın bir nur parladı; Zülmət saçan çölləri
Полностью »is. lumière f ; günəş ~ğı lumière m du soleil ; ay ~ğı clair de la lune ; ~da à la lumière ; ~ siqnalı signal m lumineux
Полностью »1. İ-lıq, i-şıq, i-sti sözləri göstərir ki, qədim kök i-dən ibarətdir. İşıltı sözü göstərir ki, kəlmə təqlidi sözdür
Полностью »İŞIQ – QARANLIQ İşıq qaranlıqla, kədər fərəhlə; Ayrılıq görüşlə bir yerə düşdü (H.Hüseynzadə). İŞIQ – ZÜLMƏT Qalır və birdən-birə ona elə gəlir ki, qa
Полностью »