KÖPƏK
сущ. кицӀ, кичӀ (нугъ.); // кицӀин; ** köpək diş(lər) кӀир(ер), сивин кьве къвала–атӀудай сараринни сухварин арада жедай сарар.
is. 1. İt. Vardı Bozlar adında bir köpəyi; Qoyunun pasibanı, həm köməyi. S.Ə.Şirvani. …Yaşar yavaşcadan onu adı ilə çağırdı, köpək səsini kəsdi
Полностью »I сущ. пёс, собака-самец 2. бран. хрыч, хрычовка. Qoca köpək старый хрыч II прил. псовый. Köpək ovu псовая охота ◊ köpək qızı сукина дочь, köpək oğlu
Полностью »i. (male) dog; (söyüş məqamında) hound; ~ dişi (insanda) canine (tooth), (heyvanda) fang; Köpək (oğlu)! Hound! Son of a bitch!
Полностью »is. chien m ; chenapan m, gredin m (söyüş məqamında) ; ~ dişi (insanda) dent f canine, canine f ; croc m, dent f laniaire (heyvanda) ; ~ oğlu! Fils de
Полностью »