is.
1. Təndirdə, kürədə hava çəkmək üçün deşik. Təndirin külbəsini açmaq.
2. Nehrənin deşiyi.
сущ. 1. тӀанурдин, куьредин гьава ялдай тӀеквен; 2. кварцин тӀеквен (кьал кутуна дуьдгъвер хьанватӀа килигун патал)
Полностью »1 I сущ. 1. поддувало (отверстие под топкой, пропускающее воздух для усиления тяги при горении) 2. диал
Полностью »[fars.] köhn. Koma, daxma, qazma. Külbeyi-hicranda qalmışam həzin; O şahibazımın çəkərəm qəmin. Aşıq Kərim
Полностью »