KÜM
сущ. рах. кӀаз, кӀазун гъуьлягъ, барама.
1 сущ. разг. 1. кокон (оболочка, в которой гусеница превращается в куколку) 2. шелкопряд (бабочка, гусеница которой вьет коконы) 2 сущ
Tam oxu »I (Astara, Lənkəran, Masallı) evin üstü ◊ Küm bağlamağ – evin üstünü düzəltmək. – Ev tikmişəm, qalıb küm bağlamağı (Lənkəran) II (Cəlilabad) baramaqur
Tam oxu »