1
сущ. разг.
1. кокон (оболочка, в которой гусеница превращается в куколку)
2. шелкопряд (бабочка, гусеница которой вьет коконы)
2
сущ. диал. см. kümə
I (Astara, Lənkəran, Masallı) evin üstü ◊ Küm bağlamağ – evin üstünü düzəltmək. – Ev tikmişəm, qalıb küm bağlamağı (Lənkəran) II (Cəlilabad) baramaqur
Tam oxu »