KƏPƏKLİ
прил. 1. палар (кепекар) квай; сутфан тавур (мес. гъуьр); 2. хъуьр авай, кан авай (мес. кьил); 3. кеврек, кепек хьиз буш (мес. ич).
sif. 1. Kəpəyi olan, ələnməmiş. // Çoxlu kəpəyi olan. Kəpəkli un. 2. Başında və tüklərinin dibində kəpək, qovaq olan
Tam oxu »прил. 1. непросеянный (о муке) 2. отрубяной, отрубный. Kəpəkli çörək отрубяной хлеб 3. с перхотью, в перхоти
Tam oxu »