KARKÜN
[fars.] прил. куьгьн. 1. кӀвалахдай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, кар алакьдай, гъиляй кар къведай; 2. масадан гъил кьадай, куьмекдай, са кардал лазим къведай, бакара акьадай (мес. кас).
sif. [fars.] köhn. 1. İşcil, işlək, işləyən, işgüzar, işbacaran. [Fərmanın] qəsdi özünün karkün olmasını həm əmisinə, həm də Gövhərtaca göstərmək idi
Tam oxu »прил. устар. 1. деловой, деловитый, работоспособный, работящий. Karkün adam деловой человек 2. готовый помочь, подать руку помощи
Tam oxu »