I
прил. достаточный. Kifayət dərəcədə в достаточной степени, kifayət qədər в достаточном количестве
II
в форме kifayətdir в знач. предик.
1. достаточно. Bircə sözünüz kifayətdir ki … одного вашего слова достаточно, чтобы …, faktları xatırlamaq kifayətdir достаточно вспомнить факты, bunu demək kifayətdir ki … достаточно сказать, что …
2. хватит. Kifayətdir, söhbəti kəsin хватит, прекратите разговоры; kifayət etmək быть достаточным, хватать, хватить; kifayət olmaq см. kifayət etmək