KORTƏBİİ

sif.
1. İnsanın iradəsindən asılı olmayan, təbiət qüvvələrinin təsirindən törəyən, öz-özünə baş verən. Kortəbii hadisələr.
2. Qeyri-mütəşəkkil, düzgün siyasi rəhbərlik olmadan; nizamsız. Keçmişdə fəhlələrin kortəbii çıxışları. Tətilçilərin kortəbii çıxışı.

Антонимы

  • KORTƏBİİ KORTƏBİİ – ŞÜURLU İşə kortəbii yox, şüurlu yanaşmaq fayda verə bilər
KORTES
KORTƏBİİLİK

Значение слова в других словарях