KÖKLÜ

прил.
1. имеющий корень, с корнем
2. коренастый (с большими и крепкими корнями). Köklü palıd коренастый дуб
3. перен. коренной, основательный, существенный, касающийся самых основ. Köklü dəyişikliklər коренные изменения (преобразования), köklü məsələlər коренные вопросы, köklü süxur геол. коренная порода (порода, находящаяся на месте своего первоначального образования)
4. перен. с многочисленными влиятельными родственниками. Köklü ailə семья с многочисленными влиятельными родственниками
◊ köklü surətdə коренным образом
KÖKLƏYİCİ
KÖKLÜ-BUDAQLI
OBASTAN VİKİ
Köklük
Köklük (və ya şişmanlıq, piylilik) — bədənin çəkisinin piy qatlarının hesabına artmasıdır. Piy qatları həm fizioloji yığılma yerlərində, həm də qarın nahiyəsində, baldır, dalaq kimi orqanlarda da yığıla bilər. Köklülük onun səbəblərindən asılı olaraq dərəcələrə bölünür. Kök olmaq heç də həmişə subyektiv səbəblərdən onunla bağlanan şəkər diabeti, hipertoniya və digər xəstəliklərin yaranmasına səbəb olmur. Bütün bu xəstəliklər piylənmə ilə bağlı olmayıb, onun yaranma səbəblərindən asılıdır. Məsələn: tez karbohidratların çatışmazlığından yaranan kökəlmə diabetə gətirib çıxarır, piysizlikdən və kompleks karbohidratların çatışmazlığından isə yaranma halları yoxdur. Ürək-damar sistemində problemlər əvəllər deyildiyi kimi piydən yox, bədəndə çatışmayan mayenin miqdarından yaranır. Köklük həm də, piy qatının genişlənməsinə təsir göstərir. Piy qatı yumşaqlığında, sərtliyində, maye tərkibində və həmçinin dəridə (tselülit) dəyişikliklər baş verir. Orta həddə olan piylənmə salamlığa o qədər də ziyan vurmur.

Digər lüğətlərdə

заседе́льный предынфа́рктный растро́ганный рачи́тель фиго́вина а́бцуг ба́хнуться бурка́лы дребезжа́ть партнёрский расставля́ть сортово́й anthropomorphical b cryptosystem cyberneticist everblooming fusion bomb overreach sphacelate uncloister намозолить нервный отягчить хмыкать