KÖVDƏN

sif. köhn. Ağılsız, səfeh, gic.
Lənət olsun bədəsilə, kövdənə; İstəmə, əgərçi can verə sənə. Q.Zakir.
[Vəzir Ağa Bəşirə:] Sən kövdən, bir mənim evimi, mənim nökərlərimi dolandıra bilmirsən! M.F.Axundzadə.
Xilqətdə Fəlatun ilə gər mən tən olurdum; Ol arif olub, mən nə üçün kövdən olurdum? S.Ə.Şirvani.

Синонимы

  • KÖVDƏN kövdən bax səfeh
KÖTÜKÇIXARDAN
KÖVƏR

Значение слова в других словарях