KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Значение слова в других словарях

желторо́тый заволоки́тить кни́жища неви́димо неотме́нный па́чечка роллс-ро́йс позво́лить пристреля́ть росина́нт diviner guelder rose inspector pettifoggery red dwarf slagging stratus subbottom tetramorph valley moor боксёр перевыполнение подлежать соблазняться спазма