KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Digər lüğətlərdə

бле́дненький блу́зник нарту́чивать отковы́ривание откупно́й помрачи́ть поначита́ться хра́бро зака́лываться обобществи́ть пограни́чный пропита́ние фигня́ экспроприи́роваться agave Frankish High-Churchman mycologist phrenology pithless portreeve unphilosophical vapid внизу ем