KƏSİF

[ər.] прил. 1. къалин, къати, и патай а пад таквадай, рагъул, мичӀи (мес. циф); 2. ицифай, залан, ял кьадай, нефес четинардай, бамишдай; пис (ктӀай хьтин) ни (ял) авай (мес. гьава); туьнт, тӀишер кудай (мес. ни); вилер кудай (мес. гум); 3. къеркъетӀ, михьи тушир, чиркин, пинти.