ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti.
ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti.
sif. [ər.] 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı
Tam oxu »сущ. 1. густой, плотный. Kəsif duman плотный туман, kəsif tüstü густой дым 2. спёртый, тяжелый (неприятный для обоняния)
Tam oxu »[ər.] прил. 1. къалин, къати, и патай а пад таквадай, рагъул, мичӀи (мес. циф); 2. ицифай, залан, ял кьадай, нефес четинардай, бамишдай; пис (ктӀай хь
Tam oxu »1. KƏSİF Döşəməni neftlə sildiklərindən hava ağırlaşmışdı. İçəridəki bu kəsif qoxu və ağır sükut adamı darıxdırırdı (İ
Tam oxu »