KƏTİL
сущ. 1. табуретка; 2. китил (кьеверин кӀаникай цлал вегьидай кӀарасар; дакӀардин-рикӀинин кьилер).
is. 1. Söykənəcəyi olmayan sadə stul, kürsü; taburet. …Şərəfoğlu ağ kətili taxtın yanına çəkib, əlini Rüstəm kişinin başına qoydu
Tam oxu »сущ. 1. табурет, табуретка (стул без спинки). Uşaq kətili детская табуретка 2. диал. балка (деревянный брус, укрепленный концами в две противоположные
Tam oxu »I (Xocavənd, İmişli) yeni doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək II (Dərbənd, Quba, Mingəçevir) ev tikərkən tirlərin altına qoyulan ağac
Tam oxu »KƏTİL (söykənəcəyi olmayan stul) [Həmid] köhnə kətildə əyləşib dincini alanda Mikayılla İsmayıl sevinə-sevinə heyətə çıxdı (H
Tam oxu »