zərf ancaq, çətinliklə.
zərf ora, oraya; * гьаниз килигна ona görə (də); odur ki; bu səbəbə, buna görə, bu üzdən, bu səbəbdən
zərf o səmtə, o tərəfə.
zərf o səmtdən, o tərəfdən.
bax анцӀ.
c. haputlar; гьапут чӀал haput dili.
əvəz. 1. hər; 2. гьарда hərə, hər kəs; hərəsi, hər biri; гьарда вичин шегьердай хабар гуда. Ata. sözü hər kəs öz dərdindən danışar; * гьар вуж hər kim
(-из, -на, гьарагъ) f. 1. qışqırmaq, çığırmaq, bağırmaq; bax гьараюн; 2. çımxırmaq, birinin üstünə qışqırmaq
(-ди, -да, -яр) 1. haray, qışqırıq, hay-küy, çığır-bağır; 2. nida haray, dad, aman, vay; 3. kömək, imdad, haray; гьарайдиз атун (гьарайдиз агакьун) ha
haray-həşir, səs-küy, hay-küy, qışqır-bağır, çığır-bağır, qışqırıq, bağırtı, çığırtı; гьарай-эвер кутун haray-həşir salmaq, səs-küy salmaq, çığır-bağı
1. zərf ucadan, bərkdən, yüksəkdən, zildən; 2. keçm. zam. bax гьараюн.
1. din. haram; 2. məc. zəhmətlə, düz yolla qazanılmayan; гьарам затӀунихъ берекат жедач. Ata. sözü haram malın bərəkəti olmaz; * гьарам авун a) haram
bax гьарам (гьарам авун).
bax гьарусат.
(-йиз, -йна, гьарая) 1. qışqırmaq, bağırmaq, çığırmaq; 2. bərkdən özünəməxsus səs çıxarmaq (heyvanlar haqqında); кӀекре гьарайна xoruz banladı; кали г
гьарза хьун f. 1. axışıb gəlmək, tökülmək, tökülüşmək; üstünə tökülmək, üstünə hücum etmək, üstünə cummaq (çoxları haqqında); 2
(-из, -на, гьарзай) f. dial. 1. atmaq, tullamaq, fırlatmaq, tolazlamaq; 2. özbaşına buraxmaq, sərbəst buraxmaq, öz ixtiyarına buraxmaq
hər biri, hər kəs, hər kim, hər adam, hərə.
c. bot. üzərlik.
c. bot. sədəfotu.
hər yerdə, hər yanda.
zərf hər yerdən, hər yandan.
zərf hər yerə, hər yana, hər tərəfə.
din. Ərəsat (qiyamətdə dirilən ölülərin toplanacağı meydan).
hərf; гъвечӀи гьарф kiçik hərf.