kartofçuluq.
КАРТУШКА dan. kartoşka; bax картуф.
(-ди, -да, -яр) 1. zool. qumru; карудин qumru -i [-ı]; 2. şair. gözələ işarə (qumrunun gözəlliyinə, hərəkətlərinə təşbeh)
bax кар¹ (кар авун); * зурба карна a) zorba iş gördü (bacardı); b) məc. ümumiyyətlə heç bir iş görmədi
(-ди, -да, -ар) toxuc. əriş.
(-из, -на, -а) f. əriş qurmaq, ərişləmək, xananın əsas iplərini çəkmək (toxuculuqda).
karxana, müəssisə.
(крчуни, крчуна, крчар) 1. buynuz; гьерен карч qoç buynuzu; 2. buynuza oxşayan şey; zar. şiş, ur (başda); * карч къене авай buynuzu içində (üzündən fa
(-ди, -да, -яр) 1. işbilən, işbacaran, bacarıqlı, işgüzar (adam); 2. məc. işbaz, fırıldaqçı.
işcillik, bacarıqlılıq, işgüzarlıq.
(-ди, -да, ксар) 1. adam, kəs, insan, nəfər, şəxs, sima; хъсан кас yaxşı adam; 2. dan. kişi (cinscə qadının əksi); кьуьзуь кас qoca kişi; 3
kişilik; igidlik, mərdlik, qeyrət, hünər.
kaska, taskülah, dəbilqə (dəmir papaq).
müxt. mən.: kassa.
kassir.
kassirlik.
kasta, silk, qrup, təbəqə.
1. ilğım; 2. məc. xəyal.
qaç-qov, qaçaqaç, əl-ayağa düşmə, qarışıqlıq, çaxnaşma.
qaçaqaç.
dan. qaçqın.
kataloq.
(-из, -на, -а) f. 1. qaçır(t)maq, qaçmasına şərait yaratmaq, kömək etmək; qaçmağa məcbur etmək; 2. məc
kater (motorlu və ya yelkənli kiçik gəmi).
riyaz. katet.
katib.
katiblik.
zərf qaça-qaça, yüyürə-yüyürə, tez-tez, tələsik, qaçaraq.
1. keçm. zam.: bax катун¹; 2. “катун¹”-dan f.bağl. qaçıb, qaçaraq.
1. tar. katorqa; 2. məc. ağır həyat şəraiti, ağır zəhmət,.
КАТРАН bax кард.
qazança, kiçik qazan.
(-из, -на, кат) f. 1. qaçmaq, sürətlə getmək, yüyürmək; къуьрез «кат» лугьуда, кицӀиз – «яхъ». Ata. sözü dovşana qaç deyir, tazıya tut; 2
(-аз, -ана, катут) dial. bax гатун.
1. qaçışma, yüyürüşmə, ora-bura qaçma; 2. qaç-qov, qaçaqaç, əl-ayağa düşmə, araqarışma, çaxnaşma, qarışıqlıq
(-уни, -уна, -ар) iri kəndi, anbar (içində taxıl saxlamaq üçün taxtadan düzəldilmiş və ya çubuqlardan hörülmüş iri həcmli qab)
kauçuk; каучук квай kauçuklu; каучукдин kauçukdan qayrılmış.
(кфади, кфада, кфар) 1. köpük, kəf; запундин каф sabun köpüyü; некӀедин каф südün köpüyü; 2. dan. mət (doşab, mürəbbə və s
bel sütununun yanları (ətli hissəsi); кафалдин шаламар qaramal dərisinin orta (bel) hissəsindən tikilmiş çarıq
(-ди, -да, -ар) kəfən; ватан авачирдаз кафанни жедач. Ata. sözü vətənsiz olan kəfənsiz qalar; кафанда тун (кафандик кутун) kəfənləmək (meyiti)
kafe (kiçik restoran); кафедин kafe -i [-ı].
kafedra; кафедрадин kafedra -i [-ı].
kafelçi (1. kafel qayıran usta; 2. kafel çəkən usta).
kafel, kaşı; кафель авай (кафель тур) цал kafelli divar.
(-ди, -да, -ар) 1. kafir, qeyri-müsəlman; 2. keç. dinsiz, laməzhəb; * кафир хьун kafir olmaq, başqa dinə keçmək (müsəlman haqqında); кафирд(ин) хва ка
1. kafirlik, Allahı inkar etmə; dinsizlik; 2. məc. dan. insafsızlıq, zalımlıq.
zərf kafircəsinə, zalımcasına, insafsızcasına.
köpük (dəniz sahilində).
1. zool. kaftar, goreşən; кафтардин kaftar -i [-ı]; 2. dan. kaftarkus, qoca, çirkin, idbar (adam); кьуьзуь кафтар söy
kaftarlıq, qocalıq.