1. məzə; dad, tam, ləzzət; 2. məc. naz, işvə, qəmzə; мезе гун məzə vermək, naz eləmək, qəmzə satmaq.
məzəmmət, danlama, qınama, töhmət; tənə, danlaq; меземмет авун məzəmmət etmək, məzəmmətləmək, danlamaq, qınamaq
bax меземмет (меземмет авун).
(c. мезерар) dial. bax хуруган.
(-ди, -да, -яр) 1. əkin sahəsi, əkin yeri, tarla, məzrə (ər.); 2. mərz, sərhəd (iki əkin yeri və s. arasında)
sərhəd qarovulçusu, gözətçi, mərzban (fars.).
bax майва.
(-ди, -да, -ар) meyit, ölü, cənazə, ölü adam; * мейитар чуьхуьдайди meyit yuyan adam, yuyucu, ölüyuyan, mürdəşir
xüs. meyitxana, ölüxana, morq.
(-е, -е, -ер) 1. hər iki əlin ovucu (bir yerdə); 2. ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən miqdar; са мекве авай калар bir ovuc qovurğa
1. zərf ovuclarla, ovuclayaraq, ovuc-ovuc; 2. çox, çoxlu.
dial. 1. bax вак²; 2. bax микеж.
(-ди, -да, -яр) 1. məkərə, yarmarka; 2. мекерадин yarmarka -i [-ı].
köhn. 1. qeybət, dedi-qodu; 2. məkr, hiylə, aldatma, kələk, biclik; мекир авун a) dalca danışmaq, qeybət etmək, yamanlamaq, pisləmək; b) məkr etmək (e
(-ди, -да, -ар) 1. məktəb; мектебдиз фин məktəbə getmək; мектебда кӀелун məktəbdə oxumaq; bax школа; 2
(c. мекьер) 1. soyuq, şaxta; мекьер алукьна soyuqlar düşdü; 2. üşümə hissi, üşütmə, soyuq.
soyuq; мекьи кьуьд soyuq qış; мекьи авун a) özünü soyuğa vermək, soyuqdəymədən xəstələnmək; b) birinin soyuqlamasına, xəstələnməsinə səbəb olmaq; c) ü
хьун f. 1. soyuq olmaq, soyumaq, soyuqlaşmaq (hava); 2. üşümək, canına üşütmə düşmək, üşünmək; 3. soyuqlamaq, soyuq dəymək (olmaq), soyuqdan azarlamaq
1. soyuqluq, soyuq şeyin halı; hərarətsizlik; гьавадин мекьивал havanın soyuqluğu; 2. soyuq, soyuq hava, şaxta; 3
zərf soyuqdan, soyuğun (şaxtanın) təsirindən; мекьила зурзун soyuqdan titrəmək.
(-е, -е, -ер) etnoqr. «mel» mərasimi, iməcilik (ağır bir işi köməkləşərək, elliklə yerinə yetirməkdən ötrü keçirilən mərasim); мел авун bax мелун
(-ди, -да, -ер) təbaşir.
(ди, -да, -ар) 1. məlhəm, yağlı dərman; хирез мелгьам ягъун yaraya məlhəm sürtmək; 2. məc. dərman, dava, çarə, əlac, şəfa; təsəlli olacaq, təskin edəc
(-ди, -да, -ар) 1. mələz, metis (iki müxtəlif irqdən törəmə); мелез итим mələz adam; 2. cinsi qarışıq olan; hibrid; мелез хеб mələz qoyun
(-из, -на, -а) f. mələzləşdirmək, hibridləşdirmək.
bax малаик.