bax мерт.
bacarıqsız, ölüvay, ağzıaçıq, maymaq, huşsuz, diqqətsiz, atil (adam).
bacarıqsızlıq, ölüvaylıq, atillik; diqqətsizlik, ağzıaçıqlıq, maymaqlıq, huşsuzluq.
zərf maymaqcasına; laqeydcəsinə, tənbəlcəsinə.
(-ди, -да, -ар) mənfəət, qazanc; fayda, xeyir; менфят къачун a) mənfəət götürmək, qazanc götürmək, xeyir götürmək; b) istifadə etmək, işlətmək, fayda
вун гьи мергина авай? dan. hansı cəhənnəmdə idin? haralarda veyllənirdirdin? haralarda itib batmışdın?
1. mərgmüş; 2. zəhər, ağı; мергимиш хьтин zəhər kimi, çox acı (şey).
(-и, -а) c. (t. мергъв) 1. zol, zolaq; мергъвер авай zolaqlı, zolaq-zolaq; мергъвер хьун zol-zol olmaq, zolaq-zolaq olmaq; 2
mərhəmət, rəhm, şəfqət; мергьямет авун mərhəmət etmək, insaf etmək, rəhm etmək, rəhmi gəlmək, yazığı gəlmək, acımaq
1. mərd, qoçaq, igid, cəsur, qorxmaz, qəhrəman (adam); 2. məc. vəfalı, etibarlı; alicənab, comərd; гъил мерд жеда, вил – намерд
1. mərdlik, igidlik, qəhrəmanlıq, şücaət; 2. sədaqət, vəfa, etibarlılıq, mərdanəlik, kişilik, alicənablıq, comərdlik
zərf mərdanəliklə, mərdcəsinə, qoçaqcasına; bax мерддаказ.
zərf 1. mərdcəsinə, qəhrəmancasına, qoçaqcasına, qorxmadan; 2. mərdanə, mərd-mərdanə, açıqcasına.
zərf mərd kimi, qorxmadan, kişi kimi; mərdanə; bax мерддаказ.
mərdimazar.
mərdimazarlıq, pislik, yamanlıq; мердимазарвал авун mərdimazarlıq etmək (eləmək), pislik etmək, ziyan yetirmək, zərər vurmaq
(-ди, -да, -яр) 1. bot. böyürtkən; 2. мередин a) böyürtkən -i [-ı]; b) “мере” söz. sif.; мередин цагъамар böyürtkən kolluğu, böyürtkənlik
1. mərəz, xəstəlik, naxoşluq, azar; 2. məc. adət, vərdiş; мерезди кьун a) mərəzə mübtəla olmaq, xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq; b) məc
(-ди, -да, -ар) viş, ip, bağ, qaytan.
mərc, şərt; мерж авун (мерж кьун) mərc etmək (tutmaq), mərc gəlmək, mərcləşmək, çəkişmək.
1. mərcan; 2. мержандин mərcandan qayrılmış; мержандин хтар mərcan muncuq.
bot. mərci, mərcimək; мержемекдин mərcimək -i [-ı].
bax мезре 2).
coğr. meridian; * цавун меридиан astr. göy meridianı.
merinos (qoyun cinsi); мериносдин merinos -u [-ü]; мериносдин йис merinos yunu.
köhn. 1. borc, alacaq, verəcək; 2. hədiyyə, bəxşiş, sovqat, ənam, pay.