mer (icra hakimiyyəti başçısı).
meriya (icra hakimiyyəti, bələdiyyə şurası).
təql. mələmə səsi, mələrti; мээ авун mələmək (keçi, qoyun və s.).
1. məbəd, məbədgah, ibadətgah; 2. məc. dərin hörmət bəslənilən yer.
мягкий знак qram. yumşalma işarəsi (ь).
хьун f. 1. möhkəmlənmək; möhkəm hala gəlmək, bərkimək; 2. məc. cismən və ruhən möhkəmləşmək, sağlamlaşmaq; qüvvətlənmək, güclənmək
möhkəm, bərk, davamlı; мягькем цал möhkəm divar; мягькем къеле möhkəm qala; мягькем авун bax мягькемарун
(-из, -на, -а) 1. f. möhkəmlətmək, bərkitmək; möhkəmləndirmək; 2. məc. möhkəm etmək, sarsılmaz hala gətirmək, gücləndirmək
möhkəmlik, bərklik, davamlılıq.
bax мягькемдаказ.
zərf 1. bərk, möhkəm, möhkəm(cə), möhkəm (surətdə), möhkəmcəsinə, bərk-bərk; 2. məc. mətanətlə, səbatla, qətiyyətlə, sarsılmaz (surətdə), möhkəm surət
bax магьле.
хьун f. 1. mat qalmaq, heyrət etmək, heyrətlənmək, təəccüblənmək; 2. məəttəl olmaq, yubanmaq, gözləmək
məəttəl; təəccüblü, heyran; мягьтел авун bax мягьтеларун.
(-из, -на, -а) f. 1. mat etmək, mat qoymaq, heyrətə salmaq, təəccübləndirmək, heyrətləndirmək; 2. məəttəl etmək (eləmək), yubatmaq, intizarda qoymaq,
1. məəttəl olma, təəccüb, heyrət; 2. dan. məəttəllik, məəttəlçilik.
zərf heyrətlə, təəccüblə, heyranlıqla, mat-mat.
zərf heyrət içində, çox təəccüblə, mat-məəttəl, mat-məhbut.
dan. bax мягьтел.
bax магьфе.
(-ди, -да, -ар) 1. mədən, mədən ocağı; цурун мяденар mis mədənləri; 2. мядендин mədən -i [-ı]; мядендин яд mədən suyu
mədənçi (1. mədən sahibi; 2. mədəndə işləyən fəhlə).
1. mərasim, məclis, mərəkə, yığıncaq, tədbir; суварин мярекат bayram mərasimi; мехъерин мярекат toy mərasimi; 2
qalantereya, xırdavat, xərəziyat, xırda mallar.
araba.
(-ри, -ра) c. uzunboğaz çəkmə (yumşaq).
təql. miyov-miyov, miyovultu; мяу-мяу авун miyovlamaq, miyovuldamaq (pişik).
məhşər; bax къиямат.
(акт. п.) sən; bax вун (вуна).
(-ди, -да, -ар) nabat (şirni növü).
(-ди, -да, -ар) 1. nəbatat; bitki, bitki aləmi; 2. bitkilər haqqında elm (bax ботаника).
nəbatatçı, botanik.
nabələd; набелед хьун nabələd olmaq, bələd olmamaq.
nabələdlik.
mətb. düzüm, yığım.
1. naqis, eyibli, fiziki qüsurlu; şikəst, əlil, şil; набут аял şikəst uşaq; 2. məc. halı pərişan, halı pozğun; nasaz, naxoş, xəstə; 3
хьун f. 1. şikəst olmaq, əlil olmaq; 2. məc. nasaz olmaq, naxoşlamaq.
(-из, -на, -а) f. 1. naqis etmək, şikəst etmək, əlil olmasına səbəb olmaq; 2. məc. xəstə salmaq, naxoşlatmaq
1. naqislik, naqis olma, qüsurlu olma, eyiblilik; əlillik, şikəstlik, şillik; 2. məc. nasazlıq, əzginlik, naxoşluq; 3
rəng (işıq tonu); мичӀи нав tünd rəng.
aprel.
1. bağl. əgər, hərgah; 2. zərf. nagah, birdən, gözlənilmədən, qəfildən, xəbərsiz, ansızın.
(-ди, -да, -ар) naqan (tapança).
(накъвади, накъвада, накъвар) göz yaşı, yaş; вилерай нагъв авадарун göz yaşı tökmək (axıtmaq), ağlamaq; вилериз нагъв хъиткьинун (атун) gözləri yaşarm
(-ади, -ада, -ар) közəl, köçəl, saman; нагъвар чараданбур ятӀани муьхц жуванди я. Ata. sözü saman sənin deyil, samanlıq ki, sənindir; * кьиле нагъвар
nağd; pul; нагъд авун a) nağd etmək, bir şeyi satıb pul etmək; b) dan. yəqin etmək; нагъд пул nağd pul, nağd
zərf nahaqdan, haqsız olaraq; haqsız yerə, nahaq yerə, əbəs yerə, boş yerə, lüzumsuzcasına.
1. haqsız, nahaq; нагьакьан кар haqsız iş; 2. nalayiq, pis, yersiz, qeyri-əxlaqi; нагьакьан гаф nalayiq söz; 3
1. haqsızlıq, nahaqlıq; haqsız iş; 2. məc. pislik, yamanlıq, pis hərəkət, pis əməl, pis iş, alçaq hərəkət